Reagi kontraŭ sia propra doloro
Mi skribis en la verko Urĝas Reeduki! (2010): Nuntempe, pli ol iam ajn, laŭ la progreso de teknologio en la kampoj de komunikado (poŝtelefonoj, interreto, k.a.), eĉ malsanulo povas starigi suferanton, kvankam li sidas milojn da kilometroj for. En la nuna tempo, la ebleco helpi troviĝas je la atingebleco de ĉiuj homoj. Sekve, oni ne forperdu la bonan idealon, ĉar ĝi estas decida, en iu ajn aĝo. Vi mem decidas, ĉu vi estas maljuna aŭ juna, eĉ se plej malfacilaj estas la cirkonstancoj, en kiuj vi troviĝas, ĉu portempe, ĉu por ĉiam. Dum mia longa vivo dediĉita al sociaj kaj spiritaj celoj de la Religio de la Tria Jarmilo kaj de Legio de Bona Volo (LBV), mi ĉiam atestis senegalajn ekzemplojn de personoj, kiuj, pro bedaŭrinda sanstato, povus esti konsiderataj sen la devo helpi, eĉ per unu vorto, aliajn homojn ankaŭ bezonantajn atenton. Kaj multaj el ili — mirinde subtenataj de tiuj, pri kiuj oni povus atendi nenion (laŭ homa diro), ĉar ili trapasas turmentantajn suferojn — troviĝis en situacio reagi kontraŭ sia propra malfeliĉo, ofte per eltrovo, post neatendata helpo, de kialoj por alfronti siajn dramojn decidoplene, kaj tamen ili supozis, ke ili tion perdis antaŭ longa tempo.
Mi kutimas frate rekomendi: kiu deziras malpliigi sian doloron, tiu helpu suferantojn.
La komentoj ne reprezentas la opinion de ĉi tiu retejo; ili estas sub ekskluziva respondeco de ties aŭtoroj. Ne estas permesata la enmeto de netaŭga materialo, kiu malrespektas la etikon kaj bonmorojn kaj/aŭ la rajtojn de aliuloj. Konu plie ĉe Oftaj demandoj.