La Senfina Espero
Ekzistas homoj, kiuj diras, ke “Espero estas tiu, kiu laste mortas”. Sed ni, ĉi tie en la Religio de la Tria Jarmilo, korektas, elokvente, ke Espero neniam estingiĝas, ĉar ĝi estas Jesuo, la Ekumena Kristo, la Sublima Ŝtatestro!
Konforme al tio, mi skribis en la tria volumo de la Sanktaj Spiritualaj Gvidlinioj de la Religio de Dio, de la Kristo kaj de la Sankta Spirito (1991):
La ekzisto de Religio de la Universala Amo estas manifestiĝo de nevenkebla kredo pri pli bonaj tagoj, plenaj de digno por la Eterna Spirito de la homo. (...) Ĉu rezigni pri la Bono pro malfacilaĵoj? Kial? Ni flankenlasu la korpremojn, ni forĵetu niajn kompleksojn en la rubujon. Se kapitulacus tiuj, kiuj venis antaŭ ol ni, kaj venkis plej malbonajn malfacilaĵojn, kiuj ĉiam defie aperas sur la vojo al progreso, kie ni troviĝus?! En la epoko de kavernaj homoj. Tial, ni ne malvigliĝas. Male, nia devo estas ne cedi. Pro tio la faktoj efektive ŝanĝiĝas, kaj miraklo, kiun oni deziras per unu tuŝo, konkretiĝas: la miraklo de laboro, nutrata per Realiganta Fido.
La komentoj ne reprezentas la opinion de ĉi tiu retejo; ili estas sub ekskluziva respondeco de ties aŭtoroj. Ne estas permesata la enmeto de netaŭga materialo, kiu malrespektas la etikon kaj bonmorojn kaj/aŭ la rajtojn de aliuloj. Konu plie ĉe Oftaj demandoj.
Iran
Czech Republic