Mortintoj ne mortas

Morto estas ia onidiro, sekve mortintoj ne mortas, kaj en tio oni inkluzivas la materiistajn fratojn. Malpliigi la gravecon de tia fakto, kiu senescepte atingas ĉiujn Homojn, estus nei realon. Vi ne estas devigata kredi pri la postvivado de Spiritoj, kaj ankaŭ ne tion, ke ili povas sin turni al surteraj estuloj, kiam estas Dia Permeso. Tamen, via nekredo ne signifas, ke ili ne ekzistas, aŭ ke ili estas kondamnitaj al muteco.

Jesuo diras, en Sia Evangelio, laŭ Marko, 12:27: "Dio estas Dio ne de la mortintoj, sed de la vivantoj: Ĉar vi ne kredas tion, vi multe eraras”.

Tela: José de Ribera (1591-1652)

Tian aserton — mortintoj ne mortas —, kiu inkluzivas la tutan Homaron, mi alfiksigis al la pordegoj de la Egipta Ĉambro en la Templo de Bona Volo (TBV), nome la plej ofte vizitata monumento en la brazila ĉefurbo, laŭ informo de la Sekretariejo de Ekonomia Disvolviĝo kaj Turismo en la Federacia Distrikto (SDET).

Vivian R. Ferreira

Arquivo BV

Ni konservu pri tiuj, kiuj forpasis klarmensan rememoron, laŭ konsilo de Ralph Chaplin (1887-1961): "Ne bedaŭru la mortintojn... Bedaŭru la homamason, la apatian homamason, la senkuraĝulojn kaj submetiĝantojn, kiuj vidas la grandan angoron kaj la maljustaĵojn en la mondo kaj ne aŭdacas ion diri”.

Hodiaŭaj mortintoj estas kiel ni, morgaŭ. Se ni kondamnas ilin al "malapero”, pro nia nekredemo aŭ pro nia timo alfronti Veron, tiam ni eble "dekretos” saman destinon al ĉiuj homoj, bremsante ilian evoluadon, ĝis ni per eĉ pli granda penado eltrovos, ke granda eraro de la Homaro estas ankoraŭ pensi, ke morto estas la fino de ĉio.

Arquivo BV

Pro tio mi alportas al vi la ilustran, konsolantan Poemon de Adepto de Senmorteco, Alziro Zarur (1914-1979):

Arquivo BV

Poemo de Adepto de Senmorteco

"La dua de Novembro estas tago/ Plena de instruad´al hom´ atenta:/ Plej granda iluzi´estas realo./Jam instruis la bona Paul Gibier.

"Vivantaj (pseŭdovivaj) homoj portas florojn/ Kaj larmojn al mortintoj (sed nur ŝajne)/ Mortintoj kortuŝiĝas ĉe l´doloroj/ De l´vivantoj sekvantaj fuŝajn vojojn.

"Aŭtentikaj kadravroj, pro nescio/ Pri la spiritaj temoj ege gravaj./ Ili ŝajnas travivi l´ infanecon/ Ĉar ili omaĝas nur mortintojn falsajn.

"Ne necesas plej granda sagaceco/ Por vidi ke en viv´ estas havenoj:/ Iam la Kristo diris al junulo:/ ‘Mortintoj enterigu la mortintojn’.

"Bonvolu, geamikoj, ne supozi/ Ke mort´ estas la fin´ de nia vivo;/ La vivo daŭras, vere ne jungite/ Al rondoj de ĉielaj itineroj.

"Mortintoj ne troviĝas certe tie./ Katenitaj al tomboj, antaŭ vi./ Mortintoj estas vere la vivantoj./ Mortintoj pli aŭ malpli estas ni”.

Morto ne interrompas Vivon. Sur la Tero aŭ en la Tera Ĉielo, ni persistas iri eternan ekzistadon. Sed necesas klarigo: tiun konscion pri Eterneco oni neniam rigardu kiel pravigon pri memmortigo, kiu estas ofendo al la Kreanto kaj al la kreito mem.

Al tiuj, kiuj ne kredas: permesu al vi la science akceptata rajto dubi. Se eventuale la vivo ne ĉesas post la morto, do...?