Maniero kompreni Jesuon

Mi trovis inter miaj malnovaj skribaĵoj tekston, kiun mi publikigis en la jaro 1986, en Gazeta de Notícias de Rio-de-Ĵanejro/RJ, Brazilo, per kiu mi demandas: Kiom da homoj jam komprenis tion, ke ia liberiga pensulo kiel Jesuo ne povus resti en karcero, inter kvar muroj de iu templo, aŭ kun sia mesaĝo reduktita, fare de analizistoj, kiuj eble estas tre respektindaj, sed foje ne kapablas distingi inter “maro kaj moro”?

Tela: Carl Bloch (1834-1890)

Titolo de la verko: La Resanigo de Paralizulo ĉe la Lageto de Betesda

Religiuloj prilumataj de spirito de konkordo, kaj tiuj, kiuj kulturas penson sen mankatenoj, fine, homoj kun malfermita menso, ĉu kredantoj, ĉu ateistoj, tiuj antaŭsentas tion facile. Ili deziras vidi, ke la bonega altruisma influo de la Kristo prilumigas ĉiujn sektorojn de la socio. Ili ne povas malhavi tian eksterordinaran kaj subliman kompetentecon.

Tela: Cesareo Giuseppe, 1691

Titolo de la verko: Multobligo de panoj kaj fiŝoj 

Reprodução

Johano

Jesuo estis sciencisto, kiam, laŭ ordono de la Sinjoro de la Universo, Li starigis ĉi tiun planedon, kie ni vivas; Li estis ekonomikisto, kiam Li multobligis panojn kaj fiŝojn, kaj ne permesis perdojn de tio, kio restis; Li estis filozofo, kiam Li elvolvis Sian diecan doktrinon; Li estis psikologo, kiam Li ĝin adekvatigis al la komprenpovo de popolamasoj; Li estis pedagogo, kiam Li ĝin instruis per paraboloj; Li estis religiulo, kiam Li kunvivis kun la popolo kaj predikis al sacerdotoj, en templo, ekde sia 12-jaraĝo, kaj transdonis al ili normojn por kondukado de ilia vivo en la mondo, tiel ke ili meritos la eternan vivon; Li estis stimulanto por progreso de la homo per propra penado, kiam Li admonis, ke al ĉiu homo oni donos laŭ ties faroj: Kristanismo ne estas ia lernejo pri nenifarado; Li estis leĝodonanto kaj politikisto, kiam Li instruis, pere de Johano Evangeliisto, ke Dio estas Amo, kaj ke pro tio ĉiuj devas plenumi la leĝon de homa kaj socia solidareco, kaj ami unu la alian kiel Li mem nin amis: “Neniu havas Amon pli grandan ol tio, ke iu demetus sian vivon por siaj amikoj” (Evangelio laŭ Johano, 15:13). Per tio Li alvokis la mondon al la plej granda reformo, kiu devas okazi antaŭ ol ĉiuj aliaj, nome tiu de la homo, per rekono pri liaj spiritaj valoroj: “Celu unue la Regnon de Dio kaj Lian Justecon, kaj ĉio tio estos aldonita al vi” (Evangelio laŭ Mateo, 6:33), nome postulato de Jesuo por la formado de ekonomio de homa solidareco, nome fundamenta elemento por strategio por postvivado, kiun ni proponas, por ke estiĝu ia ekumena, altruisma, solidara socio.

Reprodução

Mateo

Jen, do. Ekumenismo estas ia pordo malfermita al Paco. Ĉio tio eble ŝajnas utopiaĵo, en mondo de malamo kaj ĉiaspecaj disputoj. Tamen, la Homaro, ĉu konscie, ĉu nekonscie, deziregas socian kaj spiritan klimaton malpli malpuran. Atinginte superan konon pri tio, kion ili faras en ĉi tiu mondloĝejo, kaj sciante, ke ilia vivo plu daŭros post la morto, viroj kaj virinoj, pli aŭ malpli frue scipovos uzi ĉiujn siajn riĉaĵojn surterajn ne farante sin sklavoj de ili.

José de Paiva Netto, verkisto, ĵurnalisto, radiokronikisto, komponisto kaj poeto, naskiĝis je la 2-a de Marto 1941, en Rio-de-Ĵanejro/RJ, Brazilo. Li estas direktoro-prezidanto de Legio de Bona Volo (LBV). Efektiva membro de Brazila Asocio de Amaskomunikiloj (ABI) kaj de Brazila Asocio de Internaciaj Amaskomunikiloj (ABI-Inter), li estas ano de Nacia Federacio de Ĵurnalistoj (Fenaj), de International Federation of Journalists (IFJ), de la Sindikato de Profesiaj Ĵurnalistoj en Ŝtato Rio-de-Ĵanejro, de la Sindikato de Verkistoj en Rio-de-Ĵanejro, de la Sindikato de Radiokomunikantoj en Rio-de-Ĵanejro kaj de la Brazila Unuiĝo de Komponistoj (UBC). Li partoprenas ankaŭ en la Akademio de Beletro de Centra Brazilo. Li estas aŭtoro por internacia referenco pri defendado de homaj rajtoj kaj konceptado de la idealo de Ekumenaj Civitaneco kaj Spiriteco, kiuj laŭ li estas “lulilo de plej grandanimaj valoroj, kiuj naskiĝas en la Animo, nome en la loĝejo de emocioj kaj de rezonkapablo prilumita de intuicio, medio, kiu enhavas ĉion, kio transcendas la vulgaran kampon de materio kaj devenas de la homa sublimita sentemo, kiel ekzemple Vero, Justeco, Kompatemo, Etiko, Honesteco, Grandanimeco kaj Frata Amo”. Resume, ĝi estas la matematika konstant-nombro, kiu harmoniigas la ekvacion de vivo spirita, morala, mensa kaj homa. Nu, sen tia scio, ke ni ekzistas en du sferoj, sekve ne nur en la fizika, fariĝas malfacile atingi Socion vere Solidaran, Altruisman, Ekumenan, ĉar ni plu neglektos, ke la scio pri Supera Spiriteco plialtigas la karakteron de la homoj, kaj konsekvence tiu scio kondukas la homojn al la konstruado de Tutplaneda Civitaneco”.